Είναι, πραγματικά, τώρα η στιγμή, ύστερα από αχρείαστες καθυστερήσεις να αποκτήσουμε έναν νέο αναπτυξιακό νόμο. Με δυο σκοπούς :
- Να εισάγει καινοτομίες και να αντιμετωπίζει ελλείψεις και αρρυθμίες που διαπιστώθηκαν κατά την εφαρμογή των προηγούμενων νόμων
- Να βελτιώνει τις προϋποθέσεις ανταγωνιστικότητας και προσέλκυσης κεφαλαίων (ιδίως ξένων) για επενδύσεις
Και αν για το πρώτο σκοπό επιχειρούνται κάποιες διορθώσεις, για το δεύτερο δεν προβλέπεται τίποτα το χειροπιαστό. Η αλήθεια είναι ότι ο νέος νόμος δεν ακουμπάει σε κάποιο εθνικό στρατηγικό σχέδιο, απλώς επειδή τέτοιο σχέδιο… δεν υπάρχει! Είναι αδιευκρίνιστο πως θα βρεθούν οι πόροι που χρειάζονται για να ξεκινήσει η οικονομία και να σταματήσει η αιμορραγία της πατρίδας μας σε άξιους ανθρώπους, πριν η έλλειψη τους μας καταδικάσει σε παραγωγικές δραστηριότητες χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, καμία ουσιαστική πολιτική προσπάθεια ώστε να προκύψει η απαραίτητη συναίνεση δεν έχει γίνει. Συναίνεση η οποία θα μπορούσε να δώσει το σταθερό πλαίσιο που χρειαζόμαστε και θα ήταν η βάση ενός αναπτυξιακού με αυξημένο ειδικό βάρος.
Υπάρχουν οι τομείς της οικονομίας που μπορούν να αποτελέσουν τον καταλύτη που θα οδηγήσουν την οικονομία επιτέλους σε βιώσιμη ανάπτυξη. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς τους τομείς δεν μνημονεύονται καν στον αναπτυξιακό νόμο. Ενδεικτικά, δεν έχουν δυνατότητα ένταξης στις διατάξεις του ο ιατρικός τουρισμός, οι μικρές τουριστικές μονάδες, η ενέργεια, αλλά και άλλοι στους οποίους η οικονομία μας έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στον διεθνή καταμερισμό.
Επιπλέον, η κυβέρνηση φαίνεται να αγνοεί τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική οικονομία. Νέες θέσεις απασχόλησης δεν αναφέρονται ρητά, ενώ την ίδια ώρα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσει (ο βασικός εργοδότης στην ελληνική οικονομία) αποκλείονται από τον νέο αναπτυξιακό νόμο.
Ακόμα, σε συνθήκες χρηματοδοτικής στενότητας (αν όχι ασφυξίας), ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα διαθέσιμα κεφάλαια που προβλέπονται από τον νέο νόμο είναι ιδιαίτερα περιορισμένα και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για προκαταβολή, έστω, μέρους αυτών. Με τα λιγοστά αυτά κεφάλαια να κατανέμονται αναλογικά μεταξύ μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων, την ώρα που πραγματική αδυναμία πρόσβασης σε κεφάλαια έχουν μόνο οι μικρομεσαίες.
Τέλος, η επαναλειτουργία του πιστωτικού συστήματος, δηλαδή η προσέλκυση καταθέσεων, εξακολουθεί να επαφίεται στο καλό θεό της Ελλάδας! Με συνέπεια τη διαιώνιση των capital controls σημαντικού αντικινήτρου για ξένες επενδύσεις.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση αντιμετώπισε τον αναπτυξιακό νόμο σαν ένα νομοσχέδιο ρουτίνας. Χωρίς πολιτική κατεύθυνση, χωρίς ριζοσπαστική διάθεση, χωρίς καινοτόμες ιδέες, χάνοντας ακόμα μια ευκαιρία να γυρίσει ο κόσμος στην εργασία, οι νέοι που έχουν φύγει πίσω στη πατρίδα, η οικονομία στην ανάπτυξη και να αφήσουμε τα δύσκολα επιτέλους πίσω μας. Να ξεκινήσουμε όλοι μαζί να γράφουμε μια νέα σελίδα για τη πατρίδα μας.
Ασφαλώς η δημιουργικότητα δεν μπορεί να νομοθετηθεί, το πλαίσιο όμως που θα σπάει τα δεσμά στα οποία μένει παγιδευμένη μέχρι σήμερα και θα της δίνει κίνητρα να ανθίσει το απαιτούμε τώρα χωρίς καμία επιπλέον καθυστέρηση.
* Ο Δημήτρης Οικονόμου είναι οικονομολόγος, συντονιστής του τομέα χρηματοδοτικών εργαλείων του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών