Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι καλημέρα και από εμένα.
Είμαι ο Δημήτρης Οικονόμου, οικονομολόγος και ελεύθερος επαγγελματίας. Είμαι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών και μέλος του τομέα επικοινωνίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Ήρθαμε σήμερα στη Παιανία για να μιλήσουμε για το «πρόγραμμα Ελλάδα» στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου εν όψει του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Εγώ μένω στο κέντρο της Αθήνας. Πολύ συχνά τα ζητήματα της οικονομίας και της ανάπτυξης μοιάζουν πολύ απομακρυσμένα για ανθρώπους σαν και εμένα. Σχέδια, νούμερα, προτάσεις αποτυπωμένα σε χαρτί που πολύ λίγες φορές τα βλέπουμε στη πράξη. Είναι λοιπόν πολύ εύκολο να ξεχάσουμε ότι η οικονομία είναι ένα εργαλείο στην υπηρεσία μας. Και οπωσδήποτε όχι το αντίθετο.
Αυτό σκεφτόμουν σήμερα στο δρόμο που ερχόμουν εδώ αλλά και το Σάββατο που πηγαινα στην εκδήλωση της Συμπαράταξης στη Λαμία. Ξέρετε στο δρόμο έβλεπα τα φορτηγά να κουβαλάνε εμπορεύματα. Τα αγροκτήματα φροντισμένα να αποδίδουν καρπούς.Τα εργοστάσια να παράγουν προϊόντα. Είναι πραγματικό μάθημα να φεύγουμε λίγο από την Αθήνα. Να βγαίνουμε πιο έξω εκεί που παράγεται ο πραγματικός πλούτος σε αυτή τη χώρα.
Όλος αυτός ο πλούτος είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Είναι η δύναμη μας για να φύγουμε από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
Αυτή είναι η Ελλάδα της παραγωγής. Η Ελλάδα που δημιουργεί παρά τις δυσκολίες. Αυτή είναι η Ελλάδα που μπορεί να γυρίσει σελίδα.
Και ακριβώς αυτή είναι η Ελλάδα που βρίσκεται στο επίκεντρο του προγράμματος μας.
Τρεις είναι οι βασικοί στόχοι που περιγράφονται στο πρόγραμμα μας. Δημιουργία νέου πλούτου. Νέες θέσεις εργασίας. Δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου.
Είναι τα απαραίτητα στοιχεία για να εξασφαλίσουμε μια βιώσιμη ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη η οποία δεν θα βασίζεται στην κατανομή της φτώχειας και της μιζέριας όπως κάνει η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μια ανάπτυξη όμως που θα αφορά το σύνολο της κοινωνίας και δεν θα αφήνει πίσω του αδύναμους, όπως είναι το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας του κυρίου Μητσοτάκη.
Η πατρίδα μας είναι μια πλούσια χώρα. Μια πανέμορφη χώρα πόλος έλξης για τους τουρίστες. Με αγροτικά προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας. Με εξαιρετικούς επιστήμονες. Σε κομβική γεωγραφική θέση μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Αυτά και πολλά ακόμη είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Και σε αυτά τα πλεονεκτήματα πρέπει να στηριχτούμε για να δημιουργήσουμε τον νέο πλούτο. Είμαστε μια πλούσια χώρα, ήρθε η ώρα να τον παράξουμε όλον αυτόν τον πλούτο.
Για εμάς , για τη δικιά μας παράταξη όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Η επόμενη σελίδα της πατρίδας μας δεν θα είναι βιώσιμη αν δεν αφορά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Το πρόγραμμα μας έχει βασική στόχευση τη στήριξη όχι των λίγων εκλεκτών αλλά του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας. Και κυρίως των μη προνομιούχων του σήμερα.
Εμείς είμαστε όλοι αυτοί. Είναι οι γείτονες μας, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας και οι γνωστοί μας. Είναι οι διπλανοί μας που περνάνε δύσκολα από τις πολιτικές των Δεξιών και των αδέξιων.
Και μεταξύ των μη προνομιούχοι στις μέρες μας οι νέοι. Οι νέοι που βιώνουμε την κρίση στην πιο πιεστική εκδοχή της.
Η ανεργία στους νέους φτάνει το 50%. Σε μια οικογένεια με δύο παιδιά δηλαδή το ένα απο τα δύο δεν θα βρεί δουλειά. Θα είναι υποχρεωμένος ο νέος αυτός να στηρίζεται στο περιβάλλον του για να τα βγάλει πέρα. Αυτό είναι η προοπτική μπροστά του μπροστά του όσο βρίσκεται ακόμα στο σχολείο, όσο σπουδάζει σε κάποιο πανεπιστήμιο, όσο είναι στο στρατό.
Αλλά ακόμα και να βρεί δουλειά. Ποιά είναι η πραγματικότητα για όποιον τυχερό καταφέρει να βρεί μια απασχόληση; Είτε είναι μισθωτός είτε ελεύθερος επαγγελματίας οι ασφαλιστικές εισφορές πέρνουν ένα τεράστιο μέρος τους εισοδήματος τους. Και για τι; Για μια σύνταξη που δεν πιστεύει ότι θα πάρει ποτέ ή για υπηρεσίες υγείας που διαρκώς επιδεινώνονται.
Υπάρχουν και οι άλλοι νέοι που πέρνουν τη μεγάλη απόφαση να φύγουν απο τη χώρα. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν είναι οι καλύτεροι ή οι άριστοι όπως που ακούμε στις ειδήσεις των 8. Είναι οι διπλανοί μας, οι φίλοι μας και οι γνωστοί μας, οι άνθρωποι με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί. Είναι κάποιοι απο εμάς. Κάποιοι οι οποίοι αποφάσισαν να χτίσουν τη ζωή τους σαν μετανάστες. Όχι μόνο από την έλλειψη απασχόλησης, αλλά κυρίως από την έλλειψη ελπίδας. Είναι η συνέπεια της απουσίας ενός σχεδίου για το σήμερα και το αύριο. Ενός ρεαλιστικού σχεδίου που είτε θα τους κρατούσε εδώ, είτε θα τους επέτρεπε να γυρίσουν πίσω.
Μαζί τους νέους, όπως μαζί και με όλους τους μη προνομιούχους του σήμερα θα δώσουμε τη μάχη για να γυρίσουμε σελίδα στη πατρίδα μας.
Και κάπου εδώ έρχεται και το τελευταίο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω. Για να κάνουμε όλες τις αλλαγές που περιγράφουμε στο «πρόγραμμα Ελλάδα» πράξη, θέλουμε την στήριξη της κοινωνίας. Κανένα πρόγραμμα οσο καλό και να είναι δεν θα γίνει πράξη εάν δεν στηριχτεί από τους ανθρώπους για τους οποίους σχεδιάζεται.
Πρέπει να πλαισιώσουμε το πρόγραμμα μας, «το πρόγραμμα Ελλάδα» με την απαραίτητη κοινωνική στήριξη ώστε να μπορέσουμε να το επιβάλλουμε και να το εφαρμόσουμε.
Το πρόγραμμα μας δεν είναι χαρτί για διαπραγμάτευση, είναι σχέδιο εξόδου από την κρίση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας.
Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας αλλά είμαι πολύ αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε.
Με εκκίνηση το συνέδριο μας.
Σας ευχαριστώ πολύ