Συνέντευξη μου στο insider.gr
Αρκούν τα 32 δις. ευρώ που ενέκρινε η Κομισιόν για να καλύψουν τις συνέπειες του κορονοϊού στην Ελληνική οικονομία;
Οι πόροι αυτοί μας δίνουν την μεγάλη ευκαιρία όχι απλώς να ορθοποδήσουμε, αλλά και να βάλουμε τις βάσεις μιας διατηρήσιμης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Επιτρέψτε μου εδώ να εκμυστηρευτώ την προσωπική μου ικανοποίηση, μιας και στο πακέτο αυτό βλέπω την μερική δικαίωση όσων παλέψαμε τα τελευταία χρόνια για την εισαγωγή του ευρωομολόγου. Και να επιβεβαιώσω ότι επιβάλλεται με τα λεφτά αυτά να δώσουμε ένα τέλος στην λιτότητα, όχι με επιδόματα και παροχές, αλλά με νέες δουλειές και εισοδήματα από επενδύσεις. Εάν αποδειχθούμε ικανοί να αρπάξουμε αυτή την ευκαιρία, ίσως καλύψουμε και κάποια από την απόσταση ανταγωνιστικότητας που μας χωρίζει από άλλες χώρες, εντός και εκτός ζώνης του ΕΥΡΩ.
Και σε ποιους τομείς θεωρείτε ότι πρέπει να κατευθυνθούν;
Θα μπορούσα να σας απαντήσω μονολεκτικά σχεδόν, στους τομείς που έχουμε διεθνώς ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αν όμως κάτι έδειξε η όλη περιπέτεια με τον κορονοϊό είναι ότι αυτή η απάντηση δεν είναι επαρκής. Πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας και άλλες παραμέτρους όπως η ανθεκτικότητα της οικονομίας σε κρίσεις αλλά και η δυνατότητα της να παράγει τα ελάχιστα αναγκαία προϊόντα σε περιόδους κρίσης. Επίσης, πρέπει να προσεγγίσουμε διαφορετικά τομείς που τα τελευταία χρόνια τους αντιμετώπιζαν σαν “κοστοβόρους”, όπως η δημόσια υγεία. Δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη οικονομία όταν η κοινωνία δεν έχει ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης και η κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης το κάνουν αυτό πιο εμφανές από ποτέ. Δεν είναι κόστος η δημόσια υγεία, η παιδεία, η στέγαση, η κοινωνική κινητικότητα, είναι επένδυση στον βασικότερο συντελεστή της οικονομίας, τον άνθρωπο.
Υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις που θα μπορούσαν να έχουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα για την οικονομία;
Ακριβώς επειδή η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτοφανής και τα οικονομικά μέτρα αντιμετώπισής της πρέπει να είναι και αυτά έξω από τα συνηθισμένα. Θα ήταν απαράδεκτο οι διαθέσιμοι πόροι να σπαταληθούν σε πελατειακού τύπου «μπαλώματα» ή σε γραφειοκρατικές διαδικασίες. Μιλάμε στην πραγματικότητα για ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων σε τομείς που μπορούν να δημιουργήσουν αυτά τα πολλαπλασιαστικά οφέλη και εξαγωγικές προοπτικές, όπως οι υποδομές, η ενέργεια, η καινοτομία. Ένα πρόγραμμα πρόσκληση και πρόκληση για τον ιδιωτικό τομέα να παίξει και αυτός τον δικό του παραγωγικό ρόλο. Ήρθεόμως και η ώρα να συζητήσουμε σοβαρά την πρόταση για καθολικό βασικό εισόδημα. Ελάχιστη γραφειοκρατία, αμεση απορροφητικότητα, ενίσχυση της ζήτησης και στήριξη των πιο αδύναμων.
Ποια είναι η εκτίμησή σας για το 2020; Και ποιας μορφής ανάκαμψη (V, U, W) προβλέπετε για το 2021;
Εξαρτάται απολύτως από τις κυβερνητικές επιλογές. Αυτό που μπορώ να σας πω πάντως είναι ότι όσο καταφέρουμε να αποφύγουμε σε αυτή τη περίοδο τα λουκέτα τόσο πιο εύκολο θα είναι να έχουμε μια γρήγορη ανάκαμψη στη συνέχεια. Δυστυχώς, σε αυτό το σημείο η κυβέρνηση πρώτα αφήνει να φουντώσει η φωτιά της ύφεσης και μετά προσπαθεί να την σβήσει με αποτέλεσμα μεγαλύτερη καταστροφή και δυσκολότερη «κατάσβεση».
Όσον αφορά την ανάκαμψη για να αποφύγουμε τα χειρότερα είτε αυτά είναι με τη μορφή L, είτε με οποιαδήποτε άλλη μορφή θα πρέπει τώρα να κρατήσουμε ζωντανό όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι της οικονομίας. Στη συνέχεια θα πρέπει να «χτίσουμε» τρεις αναπτυξιακές προϋποθέσεις:
• Διασφάλιση καθολικής απορρόφησης εμπροσθοβαρώς των προβλεπόμενων κονδυλίων
• «Εφεύρεση» πιστωτικού συστήματος για την διοχέτευση των πόρων στην πραγματική οικονομία
• Έλεγχο των τιμών για να μην καταλήξουν τα χρήματα στις τσέπες ολιγοπωλίων ή επιτήδειων
Χωρίς αυτό το συνοδευτικό πακέτο, η ανάκαμψη όχι απλώς θα καθυστερήσει, αλλά δεν θα είναι και διατηρήσιμη.
Πώς κρίνετε τη μέχρι στιγμής πολιτική διαχείριση της πανδημίας; Και τι προβλέπετε για τη συνέχεια;
Ως τώρα, στο υγειονομικό κομμάτι η κυβέρνηση πήγε καλά. Πήρε τη σωστή πολιτική απόφαση να εμπιστευτεί τους κατάλληλους εμπειρογνώμονες. Η συνέχεια δεν δείχνει το ίδιο ελπιδοφόρα. Παρατηρούνται ήδη αδυναμίες συντονισμού, αντιφατικές δηλώσεις, ανεφάρμοστες προβλέψεις και αργοπορία στις αποφάσεις. Όλα αυτά επαναφέρουν την αβεβαιότητα που είναι ότι χειρότερο για την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Θεωρείτε πιθανό το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών μέσα στους επόμενους μήνες. Αν ναι, είναι ανοικτά τα σενάρια συνεργασίας;
Δεν θέλω να πιστέψω ότι θα ξαναζήσουμε το 2012 και το 2015, τότε που, με γνώμονα εσωκομματικά συμφέροντα, οδηγηθήκαμε σε εκλογές και ως χώρα κάναμε άλματα προς τα πίσω.
Οι συνεργασίες δεν θα έπρεπε να δαιμονοποιούνται, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Συνεργασία βέβαια δεν σημαίνει εν κρυπτώ αλισβερίσι για την κατανομή της κρατικής εξουσίας, αλλά διαμόρφωση του ελάχιστου κοινού τόπου διαφορετικών προγραμμάτων. Αλλά αυτό αφορά, πριν απ’ όλα, την σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αξιωματική αντιπολίτευση. Από την κυβερνητική πλευρά τα, μέχρι στιγμής, δείγματα γραφής δεν είναι θετικά. Με πιο ηχηρό παράδειγμα την άρνηση της στη σύγκλιση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών για τα εθνικά θέματα την ώρα που ο απρόβλεπτος γείτονας μας γίνεται κάθε μέρα και πιο απειλητικός.
Μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη και εδώ
Μπορείτε να δείτε τις υπόλοιπες παρεμβάσεις μου εδώ