Μια βόλτα στο κέντρο αλλά και σε πολλές γειτονίες της Αθήνας μπορεί να μας προσγειώσει απότομα σε μία πραγματικότητα που πολλές φορές προσπαθούμε να αγνοήσουμε. Πολλοί συνάνθρωποί μας χωρίς της στήριξη και την αλληλεγγύη μας δεν θα τα έβγαζαν πέρα.
Επισκέφτηκα χθες το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (Κ.Υ.Α.Δ.Α) για να ενημερωθώ για το τι γίνεται, τι θα μπορούσε να γίνεται και πώς μπορεί να βοηθήσει ο καθένας μας.
Στην Αθήνα μόνο το 2018 υποβλήθηκαν πάνω από 42.500 αιτήσεις στήριξης. Πολλές από αυτές το ΚΥΑΔΑ παρά την εργατικότητα και το αίσθημα αλληλεγγύης των εργαζομένων δεν μπορεί να τις διεκπεραιώσει. Πολλοί συμπολίτες μας ενώ χρειάζονται και ζητούν την στήριξη μας δυστυχώς δεν την δέχονται.
Παρόλο την ελλιπή χρηματοδότηση ο Κ.Υ.Α.Δ.Α. έχει καταφέρει να κινητοποιήσει και ιδιωτικούς πόρους για την στήριξη όσων συμπολιτών μας έχουν πραγματική ανάγκη. Δεν μπορεί όμως ο ιδιωτικός τομέας να καλύψει δημόσιες λειτουργίες. Πρέπει να μπορεί να λειτουργούν το κοινωνικό παντοπωλείο και το κοινωνικό φαρμακείο, να προσφέρονται τα 1300 γεύματα κάθε μέρα, να υπάρχει το πρόγραμμα βραχείας φιλοξενίας, να βγαίνουν τα κλιμάκια με κοινωνικούς λειτουργούς στους δρόμους.
Το κοινωνικό κράτος που χρειαζόμαστε στηρίζετε στην πλήρη συμπαράσταση της κεντρικής εξουσίας και της πολιτείας συνολικά. Στηρίζετε στην αύξηση της χρηματοδότησης, στην πρόσληψη προσωπικού αλλά και στην ταχύτερη διεκπεραίωση των αιτημάτων των δομών που σχετίζονται με αυτό.
Σε μία χώρα που η κοινωνική συνοχή καταρρέει, επιβάλλεται η χάραξη μιας πολιτικής που θα δώσει «πνοή» σε άτομα που έχουν παραιτηθεί, σε άτομα που η κοινωνία η ίδια έχει περιθωριοποιήσει, με μόνο στόχο την επανένταξή τους σε μια κανονικότητα.
Ευχαριστώ πολύ την Πρόεδρο του Κ.Υ.Α.Δ.Α Ελένη Κατσούλη και τους εργαζομένους του για την ενημέρωση και την φιλοξενία, αλλά κυρίως για την ζέση που αποδεικνύουν κάθε μέρα στην στήριξη των συμπολιτών μας που το έχουν ανάγκη.