Η σημερινή διάλυση δεν είναι μονόδρομος

Συνέντευξη μου στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο για την εφημερίδα Political

-Η κυβέρνηση μετά τις εκλογές παρά τα σαρωτικά ποσοστά που κατέκτησε μοιάζει να κινείται σε “τεθλασμένες γραμμές”. Γιατί συμβαίνει αυτό; 

Ο βασικός λόγος είναι ότι η Νέα Δημοκρατία έστρεψε τη προεκλογική συζήτηση και εν τέλει ψηφίστηκε, για δεύτερη φορά μετά τις εκλογές του 2019, για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Απόρριψη του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είχε ήδη απορριφθεί από το 2019 και επιστροφή του στη εξουσία το οποίο ήταν σενάριο φαντασίας και μόνο. Τα πάντα ώστε η προεκλογική συζήτηση να πάει σε έναν βολικό πεδίο για την Νέα Δημοκρατία και να αποφύγει την  κατάθεση προτάσεων για το πώς θα αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις που θα έρθουν ή έστω για το πώς θα αλλάξει ώστε να μην εμφανιστούν οι αστοχίες της πρώτης κυβερνητικής της περιόδου.

Αποδοτική εκλογική στρατηγική αλλά καταστροφική για την πατρίδα μας και την κοινωνία. Και κάπως έτσι φτάσαμε σήμερα να έχουμε μια κυβέρνηση απολύτως ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, χωρίς σχέδιο, χωρίς στρατηγική, χωρίς ικανούς ανθρώπους. Και ακόμα μια φορά το τίμημα της κομματικής ιδιοτέλειας το πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες.

-Σε τέτοιες ακραίες συνθήκες που έχουμε ζήσει από το καλοκαίρι μέχρι και σήμερα που εντοπίζετε τις πολιτικές ευθύνες ; 

Η εικόνα της διάλυσης που ζούμε την τελευταία περίοδο δεν αφορά μόνο τις φυσικές καταστροφές. Αφορά την ανενόχλητη βόλτα των δολοφόνων-οπαδών παρά τις προειδοποιήσεις, αφορά την απουσία του λιμενικού από τη δολοφονία του Αντώνη στον Πειραιά, αφορά την (μη) ασφάλεια στα τρένα, αφορά τους τραγικούς θανάτους το καλοκαίρι από την υποστελέχωση του ΕΚΑΒ, αφορά την συνεχιζόμενη αισχροκέρδεια για να αναφέρω μερικά μόνο από τα τραγικά που συμβαίνουν γύρω μας.

Τώρα όσον αφορά τις φυσικές καταστροφές, αυτές δεν έχουν έρθει από το πουθενά. Όταν το ΠΑΣΟΚ από το 2009 επεσήμαινε την επικείμενη κλιματική κρίση η Νέα Δημοκρατία μίλαγε για πράσινα άλογα. Τόσο καταλάβαιναν.

Έστω με πολύ καθυστέρηση το 2020 μπήκε στο κυβερνητικό αφήγημα η κλιματική κρίση και οι συνέπειες της με τις οποίες θα αναγκαστούμε να μάθουμε να ζούμε. Έπρεπε όμως να έρθει η καταστροφή του «ΙΑΝΟΥ» στην Καρδίτσα και η πυρκαγιά στην Εύβοια για να προχωρήσει στη σύσταση του υπουργείου κλιματικής αλλαγής. Δυο χρόνια αργότερα τι έχει γίνει στο νεοσύστατο υπουργείο; Δυο χρόνια μετά ούτε οργανόγραμμα δεν έχουν καταφέρει να φτιάξουν. Μόνο επικοινωνία, αρκεί ο Πρωθυπουργός να μένει στο απυρόβλητο και με αποτέλεσμα η κοινωνία να αφήνεται στο έλεος φυσικών καταστροφών και κυβερνητικών αποτυχιών.

Δεν πάει όμως άλλο η κατάσταση έφτασε στο ως μη παρέκει πρέπει να γίνει μια πραγματική συζήτηση και αναζήτηση ευθυνών για το που βρισκόμαστε, σε πιο σημείο βρίσκεται πραγματικά η πολιτική προστασία της πατρίδας μας τόσο σε επίπεδο αναβάθμισης και θωράκισης υποδομών όσο και σε επίπεδο σχεδιασμού για την αντιμετώπιση έκτακτων συνθηκών. Διερεύνηση όχι για να κερδίσει το ένα ή το άλλο κόμμα «πόντους» αλλά για να μην μας βρει ξανά η επόμενη φυσική καταστροφή τόσο απροετοίμαστους, τόσο ανέτοιμους. Οφείλει η κυβέρνηση να κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να φύγει αυτό το πέπλο ανασφάλειας που έχει κάτσει πάνω από την ελληνική κοινωνία. Δεν αρκούν ούτε τα διάφορα pass που θα εφεύρει, ούτε η μοιρολατρία ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα καλύτερο.

-Η ακρίβεια καλπάζει. Τόσο για την Κυβέρνηση όσο κυρίως για τους πολίτες. Υπάρχει ρεαλιστικός τρόπος να στηθούν αναχώματα και ταυτόχρονα να μην κινδυνεύσει με εκτροχιασμό η δημοσιονομική πολιτική;  

Ε βέβαια και υπάρχει. ‘Έλεγχος στην αγορά για τον περιορισμός φαινομένων αισχροκέρδειας, πραγματική φορολόγηση των υπερκερδών που δεν προέρχονται από την λειτουργία των επιχειρήσεων αλλά από εξωγενείς παράγοντες που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για αυτά τα υπερκέρδη. Αυτά όσον αφορά την λειτουργία της αγοράς.

Υπάρχει όμως και ένας ακόμα παράγοντας που επιβαρύνει και είναι οι έμμεσοι φόροι που πλήττουν τους πιο αδύναμους από εμάς. Εδώ και 2 χρόνια σχεδόν οι εισπραχθέντες φόροι από έμμεσους φόρους είναι παραπάνω από τις προβλέψεις που η ίδια η κυβέρνηση έχει βάλει στον προϋπολογισμό. Μιλάμε στην πραγματικότητα για μια άτυπη κρατική κερδοσκοπία εναντίον της μεσαίας τάξης. Αυτό πρέπει επιτέλους να τελειώσει με μειώσεις των έμμεσων φόρων.

-Ποιο είναι το στοίχημα που θέλει να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών και τι θα σημαίνει μια εκλογική πορεία που δεν θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες; 

Κάναμε ότι περνάει από το χέρι μας για να φωτίσουμε πρόσωπα ικανά να αναζωογονήσουν τους Δήμους και τις Περιφέρειες. Αλλά η βασική ευθύνη επιλογής ανήκει στους συμπατριώτες μας. Ας ξεκινήσουν με την αποδοκιμασία όσων δοκιμάστηκαν και απέτυχαν, δεν έχουμε ακόμα 4 χρόνια να χάσουμε σε αδιέξοδους περιπάτους.

-Ενόψει των εσωκομματικών εκλογών στο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει κάποιος “βολικός” υποψήφιος για το ΠΑΣΟΚ; 

Βολικός υποψήφιος δεν υπάρχει, όπως άλλωστε δεν υπάρχει και «άβολος». Αυτό που δεν μπορεί να συνεχιστεί είναι η απουσία πραγματικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, η συνέχιση του ίδιου έργου δηλαδή που βλέπουμε από το 2019. Χωρίς βέβαια να πιστεύω ότι οι εσωκομματικές διαδικασίες στον ΣΥΡΙΖΑ με τις αντιφάσεις και τις ασυμβατότητες που παρατηρούμε μπορούν να αλλάξουν αυτήν την εικόνα