Μάθαμε να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Μας άρεσε και μας βόλευε. Τα προβλήματα, όμως, δεν εξαφανίζονται δια μαγείας. Συνεχίζουν να μαζεύονται, να μεγαλώνουν , να οξύνωνται μέχρι το σημείο που ο κρότος που κάνουν ότι φτάσουν στο «ως εδώ και μη παρέκει» να είναι εκκωφαντικός.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η οικονομική κρίση που μας βασανίζει σχεδόν μια ολόκληρη δεκαετία γιατί κάποιοι δείλιασαν, κάποιοι σκέφτηκαν πονηρά, κάποιοι αποσύρθηκαν για να μην παλέψουν. Πέταξαν την καυτή πατάτα στον επόμενο στην απέλπιδα προσπάθειά τους να αποφύγουν την κρίση του ελληνικού λαού. Το αποτέλεσμα το ζούμε όλοι στο πετσί μας.
Οι μάχες στην ζωή και την πολιτική δεν τελειώνουν ποτέ. Η ιστορία προχωράει και οι λαοί έχουν τα πινέλα, έχουν και τα χρώματα. Ενίοτε, έχουν και τις ευκαιρίες. Σήμερα, έχουμε την ευκαιρία να λύσουμε μια μεγάλη μας εκκρεμότητα, ένα από τα βασικά στοιχεία που πετάξαμε στο παρελθόν κάτω από το κοινό εθνικό μας χαλί. Αλίμονο δεν το «ξεχάσαμε σε 10 χρόνια», αντίθετα ήρθε ύστερα απο 25 και μας ξαναχτύπησε τη πόρτα.
Το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ είναι η πρώτη φορά που συζητείται μετά το 1992 με την πίεση να βαραίνει αφόρητα την πλευρά των Σκοπίων. Οι γείτονές μας γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πολυπόθητη πορεία τους προς το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση περνάει υποχρεωτικά μέσω Ελλάδας.
Ο δρόμος, λοιπόν, είναι ανοιχτός. Είναι στο χέρι μας, πλέον, να αποφασίσουμε αν θέλουμε να αλλάξουμε τα δεδομένα. Είναι στο χέρι μας να μπούμε στη μάχη και να παλέψουμε. Να παλέψουμε με σεβασμό και ενότητα για μια λύση που θα πηγαίνει και τις δύο χώρες ένα βήμα μπροστά, μια λύση όμως που θα βάλει μια και καλή τέλος στους αλυτρωτισμούς και την παραχάραξη της ιστορίας.
Για να γίνει, όμως, αυτό χρειαζόμαστε τους πάντες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, με συγκεκριμένες θέσεις και αναλογισμό του ιστορικού τους ρόλου. Και όλα αυτά όχι σε παρασκηνιακές διαβουλεύσεις αλλά στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με καταγραφή των απόψεων του καθενός και παράλληλη ενημέρωση του ελληνικού λαού τόσο για τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων όσο και για την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από μια διαπραγμάτευση που θα γίνει με τους γείτονες μας σε πνεύμα καλής θέλησης, μια διαπραγμάτευση που θα μας βρεί όλους υποστηρικτές μιάς κοινής εθνικής γραμμής.
Η ευκαιρία είναι ιστορική και τεράστιες θα είναι οι ευθύνες όσων δεν συνεισφέρουν στην επίλυση του προβλήματος. Είναι ευκαιρία να λύσουμε ένα από τα μεγάλα ανοιχτά εθνικά μας ζητήματα με τρόπο βιώσιμο και απολύτως συμβατό με τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Μικροκομματικά παιχνίδια και «κόκκινες γραμμές» για εσωτερική κατανάλωση δεν έχουν θέση στα εθνικά μας ζητήματα.
Όποιος προσπαθήσει να κρύψει ακόμα μια φορά, ακόμα ένα πρόβλημα κάτω απο το χαλί και να μεταθέσει την καυτή πατάτα στο μέλλον μάλλον λάθος δουλειά κάνει. Όλοι θα κριθούν με βάση τη δυνατότητα τους να λύνουν προβλήματα όχι να τα αποφεύγουν.