Ποτέ δεν θεώρησα την Καθαρή Δευτέρα ευκαιρία για «απόδραση από την Αθήνα». Φυσικά και οι εκδρομές σε πανέμορφα μέρη της Ελλάδας, ειδικότερα της Αττικής, προσφέρονται στους Αθηναίους για «μικρές διακοπές» εξαιρετικής ποιότητας, που, δικαιολογημένα, κάτοικοι άλλων χωρών θα ζήλευαν. Αλλά και η πόλη μας, διαθέτει χώρους για ανάπαυλας και χαρά με αγαπημένα μας πρόσωπα. Ειδικότερα εφέτος, με τις προ-προεκλογικές μου να επιβάλλουν την παραμονή μου στην Αθήνα, το έψαξα λίγο περισσότερο. Δεν μιλάω μόνο για τα καθιερωμένα εφόδια για την ημέρα (με πρώτο τον χαρταετό που ενθουσιάζει τον Παντελή). Σκέφτηκα και συζήτησα τα μέρη που θα μπορούσαμε να πάμε.
Επισκέφθηκα λοιπόν νοερά διάφορους από τους πολλούς λόφους της Αθήνας. Μέρη που έχω επισκεφθεί συχνά ο Λυκαβηττός και ο Αρδηττός, του Στρέφη και του Σκουζέ, και φυσικά το «αφεντικό» της Καθαρής Δευτέρας, του Φιλοπάππου πέρασαν από το μυαλό μου. Στην νοερή αυτή περιήγηση, αναπόλησα εικόνες καλές και καλύτερες, και άρχισα να σκέπτομαι πόσο εύκολα οι λόφοι και τα πολλά μικρά μας πάρκα, μπορούν να γίνουν πολύ πιο όμορφα, ευκολότερα επισκέψιμα, τελικά πιο ανθρώπινα. Πόσο εύκολα μπορούμε ένα πιο ασφαλές και προσβάσιμο Πεδίο του Άρεως. Έναν Εθνικό Κήπο χωρίς διαρκή έργα σε εξέλιξη, κάπως σαν τον «Μεγάλο Περίπατο». Και, ασφαλώς, στο ωραιότερο σημείο αυτού του τελευταίου… του Φιλοπάππου. Στην διαδρομή επί χάρτου, λόγω Καθαρής Δευτέρας στην Αθήνα, να αναδεικνύονται ως, περίπου, φυσική επιλογή για τα κούλουμα!
Δεν είναι μόνο η αρχαία ιστορία της Αθήνας, η Ακρόπολη και η Πνύκα. Δεν είναι μόνο ο Άγιος Δημήτριος ο Λουμπαρδιάρης. Δεν είναι μόνο ο σχεδιασμός της πλακόστρωτης σύνδεσης τους από τον Δημήτρη Πικιώνη. Είναι μια ζωντανή όαση που με γοητεύει και αισθάνομαι ότι οφείλω στους συνονόματους, Άγιο και αρχιτέκτονα, να φροντίσω να διατηρηθούν ώστε να τους χαρούν και επόμενοι μας. Πολύ περισσότερο, με λίγα μέτρα πιο πέρα, το Μουσείο της Ακρόπολης, του οποίου το πολύ υψηλό επίπεδο οφείλουμε σε έναν ακόμα Δημήτρη: τον Δημήτρη Παντερμαλή.
Ναι, αυτός ο Μεγάλος Περίπατος με κατάληξη του Φιλοπάππου μου φάνηκε σαν μια φυσική επιλογή για την φετινή Καθαρή Δευτέρα. Περίπατος, απροσδόκητες ευχάριστες συναντήσεις με συμπολίτες, χαρταετοί, χαρούμενος συνωστισμός, μια ποιοτική διαφυγή από την καθημερινότητα… «στα πόδια μας»! Κούλουμα στον Λουμπαρδιάρη λοιπόν, μια ακόμα μοναδικότητα της Αθήνας μας, διαθέσιμη σε όλες και όλους.
Διάλογοι με τους συμπολίτες
Το σπίτι μας
Άσε το κλειδί στην πόρτα…
Το μισό του ουρανού
Εμείς, η Αθήνα και τα αυτοκίνητα μας
Τα μαγαζιά της πόλης μας
Έχει θέρμανση η πολυκατοικία σας;
Ο δικός μας δημόσιος χώρος
Ένα πρωί στον Ευαγγελισμό
Η θεία Μυρσίνη
Χριστουγεννιάτικες αντιθέσεις και συνθέσεις
Περιηγητές και Αθηναίοι
Κόβουμε πίτες
Η Barbara και η βαρβαρότητα
Μπορείτε να δείτε τις υπόλοιπες παρεμβάσεις μου εδώ